Her 10 saniyede bir, istismar edilen bir çocukla ilgili rapor düzenlenmektedir. Çocuk istismarı uzun süreli fiziksel, duygusal ve psikolojik durumlara yol açabilmektedir. Nisan ayı, ulusal çocuk istismarı farkındalık ayı sayılmaktadır ve Loyola Üniversitesi Sağlık Sistemi, doktorlar, hemşireler, ebeveynler ve toplumla birlikte bu çocukluk tehlikesini önlemek için farkındalık çalışmaları yapmaktadırlar.

Loyola Üniversitesi Sağlık Sistem’i, Çocuk Savunma Doktoru olan E. Jones’a göre; ‘Çocuk istismarı ve ihmalinin yarattığı travma yaşam boyu süren sonuçlara neden olabilir. Fiziksel yaralar iyileşir fakat araştırma, bu durumun çocukların sosyal, duygusal, gelecekteki fiziksel sağlığına etkisinin bizim düşündüğümüzden çok daha fazla olduğunu gösteriyor.’

Çocuk istismarı 4 kategoriye ayrılıyor. Bunlar: fiziksel istismar, cinsel istismar, duygusal istismar ve ihmal. Çocukların büyük çoğunluğu bu dört türün birleşiminden acı çekmektedir. İstismara uğrayan bir çocuğa yardım etmenin ilk basamağı, belirtilerini tanıyabilmektir.

Jones, ‘Bir çocuğun istismara maruz kaldığını anlamanın temel zorluklarından bir tanesi, o çocuğun, istismara uğradığını nadiren başka birine açıklamasıdır.’ demiştir.

 

Bir çocuğun istismarla baş etmeye çalıştığını anlamanın bazı belirtileri:

• Okul performansında ve davranışlarında ani değişimler göstermesi,
• Fiziksel ya da tıbbi problemler için yardım kabul etmemesi,
• Daima tetikte olması ve sanki kötü bir şey olacakmış gibi hazırlanması,
• Yetişkin denetiminden yoksun olması,
• Aşırı derecede uysal, beklenilenden çok daha fazla başarılı ve gereğinden fazla sorumluluk sahibi olması,
• Okula erken gelmesi, geç saate kadar kalması ve eve gitmek istememesi.

 

Eğer çocuğu istismardan uzakta güvende tutmak istiyorsak, farkındalıktan daha önemli olan şey önlemektir.

‘Bütün aileler yardıma ihtiyaç duyar ve sınırlı kaynağa sahip olanların ya da diğer zorluklarla uğraşan ailelerin ise yardıma daha fazla ihtiyacı vardır.

Yardım edebileceğiniz yollar şunlardır:

• Korumacı ve sevecen bir ebeveyn olun. Çocuğunuz, sizin tarafınızdan sevildiğini ve sizin için özel olduğunu hissetmek ister.
• Bu tarz olaylar yaşayan ya da yaşayabilecek arkadaş, komşu ya da akrabanıza yardım edin. Ebeveynlik zor ve 7/24’ lük bir iştir. Onlara yardım önerisinde bulunarak, streslerini hafifletebilir ve tekrar odaklanmalarını sağlayabilirsiniz.
• Bir ebeveynlik molası verin. Birçok problemle uğraşmak ya da çocuğun kontrolsüz bir şekilde ağlaması bazen ebeveynlerin kontrolden çıkmasına neden olabilir. Eğer kontrolünüzü kaybettiğinizi ya da bunadığınızı hissediyorsanız, kendiniz için bir mola verin.
• Yardımda bulunun. Çocuk istismarını önlemek için yerel kütüphaneler, okullar ve diğer toplumsal alanlardaki aileler ve çocuklar için kullanıma açık kaynakları düzenlemek gibi, bazı toplumsal çabalara dahil olun.
• Çocuğunuzun, televizyon, video ve internet kullanımını gözlemleyin. Çocuklar izlediklerinden etkilenirler. Onların şiddet içerikli televizyon programları izlemediğinden ya da şiddet içerikli oyunlar oynamadığından emin olun. Ayrıca, onlara internette geçirdikleri zaman konusunda sınırlar koyup, oyun oynarken neler yaptığından emin olun.
• Şüphelenilen bir istismar ya da ihmal durumu varsa bunu raporlaştırın. Eğer bir çocuğun zarar uğradığını ya da uğrayabileceğini düşünüyorsanız, hemen bölgenizdeki polis ofisine ya da çocuk ve aile servislerine ulaşın.

Jones, ‘Çocuklar bizim en değerli varlığımız ve onlar bizim toplumumuzu şekillendirecek. Biz, hepimiz onların sosyal ve duygusal yönden iyi olmaları için rol almalıyız. Eğer biz çocuk yetiştirme, çocuk gelişimi hakkındaki bilgi ve yaşa uygun beklentiler, ebeveynlik direnci ve aile destekleri gibi ailedeki koruma faktörlerine odaklanırsak, biz bu tarz istismar olaylarını azaltabilir ya da en aza indirebiliriz. Böylece çocuklar güvenli, istikrarlı ve sevecen çevrelerde büyüyebilir.’ demiştir.

 

Kaynak: https://www.sciencedaily.com/releases/2015/04/150407102036.htm

Çeviren: Zeliha Demirci