HAREKET ETMEK DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE OLAN ÇOCUKLARA İYİ GELEBİLİR
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan çocukların sürekli hareket etme isteği dikkat dağıtıcı ve rahatsız edici olabilir ancak kıpır kıpır olmak onların bilişsel performanslarını geliştirmelerine katkı da sağlayabilmektedir.
10-17 yaş arası çocuklarla yapılan bir çalışma, hareketin yoğunluğunun ve sıklığının dikkat gerektiren çalışmalarda bilişsel taleple ilişkili olduğunu göstermiştir. Daha hareketli olan katılımcıların daha iyi bir performans gösterdiği bulunmuştur. Bu da zihinsel işlemler süresince fiziksel olarak hareketli olmanın aslında iyi bir şey olabileceğini göstermektedir. Çalışmaya deney grubu için 26 dikkat eksikliği ve hiperaktif bozukluk tanılı çocuk ve kontrol grubu için 18 gelişimi normal seyreden çocuk alınmıştır. Katılımcıların hareketleri ayak bileklerine takılan bir alet sayesinde katılımcılar dikkat gerektiren bir testi tamamlarken ve dikkat dağıtıcı unsurları göz ardı etmeleri gerekirken ölçülmüştür. Testte, çocuklardan birçok ok işaretinin ortasında bulunan oka dikkat etmeleri ve onun yönünü söylemeleri istenmiştir. Ortadaki ok diğer oklar ile aynı yönü gösterdiğinde katılımcıların doğru cevap verme olasılığının, farklı yönü gösterdiği duruma oranla daha fazla olduğu görülmüştür.
Ailelerin ve öğretmenlerin çocuklar ödevlerini yaparken ya da başka zihinsel işlemleri gerçekleştirirken hareket etmelerine izin vermeleri, sabit durmaları için zorlamamaları önerilmektedir. Çünkü dikkatlerini daha iyi toplayabilmeleri için gerekli olan uyanıklık hallerini artırmaları için belki de hareket etmek en iyi yöntemdir. Yapılan çalışmanın sonuçlarına göre hareket halindeki DEHB tanılı çocukların performansı diğerlerine oranla daha yüksektir. Başka bir deyişle, verilen doğru cevap sayısı hareketle ilişkilidir. Yani doğruluk DEHB’li çocuklarda fiziksel aktivitenin yoğunlaştırılmasıyla gelişebilmektedir. Bu durumda, öğretmenlerin çocukları hareket ettikleri için cezalandırmamaları, sınıfın geri kalanını rahatsız etmeyecekleri ölçüde kımıldanmalarına izin vermeleri çocukların dikkatlerini toplayabilmeleri ve performanslarını artırabilmeleri için daha yararlı olacaktır.
Kaynak: http://www.sciencedaily.com/releases/2015/06/150611082116.htm