Dartmouth çalışmasında insanların zaman ve mekân ile ilgili uzaklıkları aynı devre sitemiyle çözdüğünü bulundu. Bulgular Neuroscience dergisinde yayınlandı.

Araştırmacılar beynin zaman, mekân ve sosyal uzaklıklar için ortak bir mekanizması ya da bir örtüşen bir tarafı var mı sorusunu incelediler. Kişilere farklı uzaklıklarda nesneler ile arkadaşların resmi gösterilirken ve acil – uzak gelecek ile ilgili ifadeler okutulurken,  beyni analiz etmek için Fmrı kullanıldı.

“Bir şeyin bize yakın ya da uzak olduğuna karar veren aynı beyin örüntüleri aynı zamanda başka bir işlevi de yapıyor. Bunlar yakın ya da uzak geleceği mi düşündüğümüz ya da bir arkadaşı veya tanıdığı mı görüyoruz ona karar vermemiz” diyor Thalia Wheatley. Başka bir deyişle burada zaman mekân ve sosyal uzaklıkla ilgili ortak bir beyinsel kod var. Yakın şimdi ve arkadaşlar 1 örüntüyü etkinleştirirken; uzak, sonra ve tanıdıklar başka bir örüntüyü etkinleştiriyor.

“Burada ilginç çıkarımlar var. Bir tanesi bizim arkadaşlık için niçin uzaklık metaforunu kullandığımızı şöyle örnekliyor: yakın arkadaşlar ve uzak akrabalar. Bu metaforlar birleşirler çünkü onlar beyinsel ölçümler içerenleri yansıtırlar. Beynimiz sosyal bağlılık zamanını anlamak için uzaklığı kullanır. Bu haritalama becerisi davranmayı yeterince önemseyip önemsemediğimizi belirlemede önemlidir.”

Kaynak: http://www.sciencedaily.com/releases/2014/02/140204123730.htm