Kibarlık, Nezaket, Cömertlik Belki de Bazı İnsanların Genlerinde Var.

Araştırma.

Buffalo Üniversitesi ve Californiya Üniversitelerindeki psikologlar tarafından yapılmış olan çalışmada, “insanların nazik, cömert olmalarının nedenlerinden biri de genleri olabilir” deniyor.

Genler İnsanı Nazik Yapar mı?

Psikoloji Bölümde Profesör Asistanı olan Michel Poulin’in, “Kibarlığın Nörogenetiği” isimli bir çalışması bu ay yayınlanmış bulunuyor.

Araştırmacılar, belirlenen iki hormona ait çeşitli reseptör genleri bulunan insanların davranışlarını incelemişler. Hem laboratuarda yapılan analizlerde hem yakın ilişkilerin incelenmesine  yönelik olan bu çalışmada reseptör genlerin kibarlıkla ilişkilendirilebileceği üzerinde duruluyor. Önceki laboratuar çalışmalarında Oxytocin ve  Vasopressin hormonları yakın ilişkilerde önemli bulunmuştu.

Buradan da hareketle bu hormonların en azından yakın ilişkilerimizde bizi daha nazik yaptıkları savunuluyor. Oxytocin hormonunun anaç tavırları arttırdığı bilinir. Oxytocin, bilimsel magazin dergilerinde genelde, “aşk ilacı” ,”kucaklaşma kimyasalı”, “sevgi hormonu” olarak tanımlanıyor.

Hormonlar hücrelere değişik reseptörler aracılığıyla bağlanırlar. Oxytocin ve Vasopressin reseptörlerinden de sorumlu pek çok gen bulunur, diyor Poulin açıklama olarak.

Poulin, sosyal davranışlar hakkında bilinenlere ek olarak daha geniş bir skaladan inceleme öneriyor; bu kimyasalların diğer toplum yanlısı davranışlara neden olup olmadığını merak edilyor. Acaba, hayır işi yapmada, bir suçu/suçluyu ihbar etmede ya da kan vermede etkili oluyorlar mı?..

Katılımcılar vatandaşlık görevlerine ilişkin tutumları ve diğer gönüllü yaptıkları etkinlikler  yönünden araştırılmışlar. İnternet tabanlı bir çalışma yapılmış ve sorular vatandaşlık görevleri ile ilgili olarak hazırlanmış; bir suçu/suçluyu ihbar edip etmediğine veya vergi ödeyip ödemeğine ilişkin; dünya hakkında nasıl hissettikleri, insanların esasen iyi olup olmadığı; dünyanın kötü mü iyi mi olduğu; gönüllü yaptıkları aktiviteler hakkında soruların yanıtlanması istenmiş.

711 katılımcı DNA analizlerinden geçirilmiş, hangi formda oxytocin ve vasopressin reseptorüne sahipler diye bakılmış.

Sonuçlarda, genel olarak kibarlık, iyilik ile ilişkili olan reseptör genlerinin olmaması halinde özellikle, dünyayı daha tehlikeli bulanların diğerlerine daha az yardım etme eğiliminde oldukları görülmüş,.

Genlerin daha nazik, kibar versiyonlarında ise, dünyanın tehdit edici bir yer olmasının da üstesinden gelinebileceğini ve korkutucu şeylere rağmen diğerlerine yardım etmek gerektiğine inanlar olduğunu göstermiştir.

Genler,dünyanın şaşırtıcı, süprizlerle dolu olmayan tarafında davranışları tahmin etmede etkili olabiliyor deniyor.  Çünkü DNA ve sosyal davranışlar araşındaki bağlantılar oldukça karmaşık diye de ekleniyor.

Eğer bir komşunuz daha cömert, yardım sever gibi görünüyorken, diğeri bencil, var yemez  ise, DNAlarındaki böylesi bir farklılıktan da ileri gelebilir.

Araştırmacıların hasssiyetle üzerinde durdukları noktada yaptıkları açıklama da, “Kibarlık,nezaket ve cömertliğe ilişkin bir gen vardır demiyoruz. Fakat, toplum yanlısı davranışlara  katkı sağlayan genler olduğunu bulduk”şeklinde karşımıza çıkıyor.

Poulin’in bu araştırmada bulguları arasında ilginç bulduğu şeylerden biri de; bu reseptör genlerin katkıları yalnızca, dünyaya ilişkin net düşünce ve hisleri olanlar insanlarda gözlenebiliyor olmasıdır.

-ScienceDaily-